Pluralis majestatis |
TEKST |
maandag 9 juni 2008 om 20:49 uur. | Terug naar Voorgedragen
Dit werk werd reeds 3406 maal bekeken.
Ik, Maar wij zijn er Klokvast rimpelen we wat, we lopen Bij ons gaan we netjes op de koffie We sakkeren dan onze Goden uit de hemel We krijgen soms de pleuris van dat pluralis Maar kom,
Ik ben al lang versleten
een windhoos nam me mee
nog af en toe
met een man of negen
dat is praktisch, plechtig
voor ons statig meervoud
met de jaren wat te raffelen
we dichten ons tot weldaad
vele goede dingen toe
zo groeten we elkaar gepast
met leuke woordjes
laten het laatste koekje op de schaal
begerig in de ogen kijken
de rijstpap met gouden lepels
we slijpen ons gebit
we steken elkaar een tandje toe
het is niet handig bij het buiten gaan
bij de deur is het dan drummen geblazen
met deze gemeenschap
valt best te leven