Richter |
TEKST |
dinsdag 29 april 2008 om 13:58 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2277 maal bekeken.
Je bent mijn volk, mijn massa
massaal val ik op jou en uit elkaar
Je hokt op mijn tong, mijn schaal van Richter
mijn hevigste oprisping, mijn zeemzoetste mijmering
Ik ben je seismograaf, je ontplofte granaat
ik ben je complex, je belendend pand
ik ben je olijke doolhof, je doodlopende straat
ik ben je schatplicht, je zielenpoot van formaat
We zijn dat ronde punt met vier armen
we lopen ons er omheen te dromen
we likken er onze vingertoppen en de wind
We liggen er een dag te bedenken
we denken ons er telkens meer en meer
en onbehouwen dan we al waren.
En dat is goed voor
een pitbull aan de ketting