Hebban olla uogola nestas |
TEKST |
vrijdag 6 februari 2009 om 12:29 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2471 maal bekeken.
Hebban olla uogala nestas Bedichting van een huis in Doel De hamer laat het zijn geen zin De deur die open zwaait De kamers her en der, onaangetast Op een etiket beschreef haar hand Weckpotten zijn van alle tijden,
hij wil niet weten waarom dit huis begon
Op de bakstenen rode woorden
rust alleen een stil vermoeden,
herhaaldelijk herschreven in
eenvoud met het gesprokkelde hout
van warme inkt rond dit nest geweven
met mespuntjes knusse lucht,
mondvullend als donkere chocolade
zwemmen naakt achter hun ramen.
de opgelegde peren met een jaartal
vol confituur
hun geur kleurt de kast en koestert
de klank van moeders op bijgeschoven stoelen.
En de indringer denkt zich niet te kunnen stoten
Een moker schaaft zijn geweten vlak.
Opmerkingen:
Het gedicht waarmee ik de actie ’Bedichting’ van Kunstdoel open.