Oorlogskind |
TEKST |
zaterdag 14 augustus 2010 om 09:59 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 5619 maal bekeken.
Oorlogskind. Africa, o africa…. Van schemering tot schemering liet zich het licht, Het droeve woordt nu als een strak gespannen spier, Zo diep van binnen spalkt woede alle woorden, de weerzin
toen de hemel viel, de golven de zee vergaten,
de takken de bomen, de bladeren niet langer verjaarden.
op verdorde lippen glimmen lachsalvo’s op ontblote tanden.
Ze bidden als tango’s voor een wederkerige groet.
met letters onrecht op lijfjes geschreven minneliederen,
in saffierblauw, de apotheose zo poreus.