Déjà vu |
TEKST  
|
dinsdag 29 april 2008 om 14:31 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 4855 maal bekeken.
Laat me maar We sloegen armen omheen de blinde vlekken. We kirden om cultuur, om ons de andere film
Laat me op lippen van platgelopen paden
met omstandige woorden op menigte mond
We spraken ze
We spraken ze langzamer
We spraken mondig menig gesprek
Daar lagen we uitbundig
kant noch wal te raken
Daar lagen we als uitgesproken paar
van gewoonte geen gewag te maken
We bevingerden ons een gedicht met lussen
We bevingerden ons, onze ontbladerde taal.
Geslagen met een glimlach lagen
we elkaar op te rapen. We deden er
niet langer toe. Tussen onze deuren
en scharnieren, we bleven haken
We haakten af
