Van Lumen Numen naar Fusion.

TEKST

vrijdag 29 juni 2012 om 13:12 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 3022 maal bekeken.

Dit artikel verscheen eveneens op de blog "Mededelingen" van Henri-Floris Jespers: http://mededelingen.over-blog.com/article-van-lumen-numen-naar-fusion-107559553.html

Van Lumen Numen naar Fusion.

Lumen Numen.

Na mijn bezoek vorig jaar aan schilder-dichter Kari Bert signaleerde ik reeds het kunstenaarscollectief: “ Lumen numen’ (1 ) In 1967 kwam deze internationale schilders- en beeldhouwersgroep tot stand. Kari Bert, Serge Largot en Marcel Rademakers (Mark Meekers) waren de oprichters. Zij werden gesteund door criticus Philippe d’Arschot en dichter Erik Van Ruysbeek. ‘We wilden reageren tegen het zielloos avant-gardistisch “gemodder” en meenden dat inhoud primair moest staan en niet het experiment om het experiment’ aldus Mark Meekers.
Het gezelschap bestond verder uit Wannes Van de Velde, Rudi Polder, Ben Koelman, Roger Wouters en Gilberte Deleger. Ook Fred Bervoets hing rond deze ‘onderaardsen” zoals zij zichzelf als miskenden graag noemden.

Fusion.

Deze week ontving ik van Mark Meekers aka Marcel Rademakers, mijn illustere voorganger als eerste DorpsDichterDoel zijn tweetalig boek ”Fusion, Kunstenaars uit Zuidwest Frankrijk-Artistes peintres du Sud-Ouest,
1985-1989” (2). Hij schreef er een mooie opdracht in en stak er een boodschap bij: ‘Dag Frank, sorry voor deze goedkope uitgave.. maar iemand moet toch al dit ogenlicht bewaren’. Het zijn excuses die nergens voor nodig zijn want het boek bevat naast vele zwart-wit afbeeldingen een portfolio met 4 kleurfoto’s. Ik heb overigens de gewoonte om naar muziek te luisteren en niet naar een installatie. Bij dezen dus.

Fusion bestond uit de Amerikaanse Nederlander Victor Ryath, de Engelsman Bailey, Jean-Pierre Moccetti, een Fransman met Italiaanse wortels en de broers en oprichters Marcel en Rudy Rademakers. Marcel Loth, Pierre Souchaud, Jean-Louis Pichon en de beeldhouwers Phillipe Thireau, Barthold en Michel Brand versterkten tijdelijk deze internationale groep kunstenaars.

Abstracte kunst was als een sneltrein tot een commercieel en maniëristisch modeverschijnsel verlopen. Het figuratieve werd opnieuw de zomermode, postmodernisten wisselden van onderbroek. Abstracte schilders, trouw aan hun expressiemiddel werden het nieuwe bejaagde wild.

Het figuratieve vervaagt en wordt opgelost in een intens kleurenspel

De eerste groepstentoonstelling werd in 1986 gehouden in Périgeux in de Kamer van Koophandel. “La vraie nature profonde” betitelde de pers deze expositie. En verder :’ Les membres de ce groupe ne sont pas des débutants. Jean-Pierre Moccetti possède à 48 ans une réputation dans toute la France. John Bailey, ancien directeur de Beaux-Arts de Preston-Londres, ne manque pas d’admirateurs. Pierre Souchard se trouve déjà dans beaucoup de musées de France. Victor Ryath est déjà une valeur sûre. Rudy Meekers s’est fait un nom en France, Belgique et Hollande. Marcel Rademakers travaillant dans le Périgord s’est taillé une carrière, à 48 ans, surtout dans les pays nordiques’, (Sud-Ouest 9.5.86.)

De tweede tentoonstelling gaat door in de abdij van Brantôme en wordt door de West-Franse pers unaniem geloofd. ‘ Elle a connu une large fréquentattion en accueillant de nombreux visiteurs et connaisseurs’ ( L’Echo de la Dordogne 8.9.86). In Frankrijk volgen er nog drie.

Niet Vlaanderen maar Frankrijk zendt zijn Vlaamse zonen uit.

Van 18 juni 1988 tot 15 juni 1989 stelde de groep haar werken tentoon in de Sint-Augustinuskerk in Antwerpen en wel: ‘Met de hulp van het departement van de Dordogne, de regio Aquitanië en enkele ondernemers “exporteert” Fusion zich nu ook naar Antwerpen” (Het Nieuwsblad, 6.7.1988). Let op “Met de hulp van” en exporteert tussen aanhalingstekens. Dit is bijzonder grappig. De kunstkritiek ondertussen tot nieuwe –ismen bekeerd, is onwennig en heeft moeite om een beeld te schetsen. De geëigende woordenschat ontbreekt en meestal wordt de catalogus gekopieerd. In België volgen nog vijf exposities.

Is het nu door mijn argwaan voor de media? Is het door mijn aangeboren afkeer voor omhoog geblazen zaken via het netwerk van ‘vrienden’ of het ‘old-boys-network’ in modern Nederlands dat ik dit schrijf? Is het nu een afwijking, mijn sympathie voor dat onderbelichte dat hier nooit voldoende kans krijgt of onder het stof wordt gevaagd? In feite kan het me niet schelen en wat onder het stof ligt past uitstekend voor een onvolprezen Centrum met veel Reëvaluatie

Dus zonder excuses,

Frank De Vos.

(1) ‘Tricolore vreugde en Kari Bert van Lumen Numen op 21 juli’
http://www.frankdevos.be/bekijk.asp?type=v&id=362&reeks=50
(2) ‘Fusion’, Mark Meekers, 126 blz, uitgegeven bij MijnBoek.be
ISBN 9782805400643.