Wat nu? Quid mijnheer de minister-president.

TEKST

maandag 2 juli 2012 om 15:27 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 1461 maal bekeken.

Deze column verscheen op de blog Mededelingen van Henri-Floris Jespers:

http://mededelingen.over-blog.com/article-wat-nu-quid-mijnheer-de-minister-president-107679682.html

Fred Bervoets, deze Nieuwe Wilde is een opmerkelijke schilder. Iemand die zoals hij niet in de mode loopt kan er ook niet uit vallen. In zijn geijkte beeldtaal blijft hij trouw aan zichzelf. Hij is een zwoeger, werkt dag en nacht met vele kruiken ‘wittekes’ naast zijn tubes verf en potten met penselen. Schrijver Bart Plouvier noemt hem: ” een wandelend medisch wonder en schoon mirakel”
Wanneer je hem ontmoet, gestoken in zijn legendarische “impermeabel” kan je niet voorbij het aureool van terpentijngeur die hem omgeeft, altijd kleeft er verf aan zijn handen. Ook voor Doel zette Fred zich in. Tijdens de KunstDoel-Inside in 2009 bracht hij in de leefkamer van Leentje in de Pastorijstraat twee muurschilderingen aan. Nadien nog een op een voorgevel. Ik was pas DorpsDichterDoel toen ik hem daar de eerste maal sprak. In café Doel5 zijn er twee urinoirs. Marcel Duchamp was er niet gepasseerd en dus stonden we broederlijk naast elkaar.
“Hei deichterken, hoeweist?’ klonk het in zijn Waas accent.
‘Goed, Fred, goed’ Wat antwoord je anders op een platitude?
Toen we waren leeg gelopen, vroeg ik Fred wat hem in Doel zo aantrok
‘ Da leicht, hei jong, da leicht hé. Da es hier zoe specioal’
‘ En na heim ik deurst. Ek goan een peint koepen. Moar alleen veur mij hé want ek zein ne socialeist’
Wat het een met het ander had te maken, is me nog steeds niet duidelijk.

Voor schilders is licht hun levenslucht. Is dat de reden waarom zij naar het zuiden trekken? Naar dat licht dat vele zuid-franse toponiemen in de Languedoc heeft bevrucht zoals Luzenac, Lusignan, Saint-Jean-de-Luze of het Wisigotische Thos-luz, het huidige Toulouse?
Doelsympathisant Fred Bervoets zal wel nooit uitwijken. Maar uw dienaar zou er graag willen allochtonen. Vooral tijdens de wintermaanden wanneer het grijs alle kleuren heeft uitgegomd, besef ik dat ik niet alleen in een verkeerde klimaatsgordel ben geboren maar vooral in een te plat land.
Dank zij een arrest van de Raad van State vorige week scheen er een fel licht. (1) Het staat nu definitief vast dat: ‘ men in het gebied van Doel en omgeving al 12 jaar lang onwettig bezig is, onwettig heeft onteigend, onwettig heeft gesloopt enz’ dixit Prof.Dr.Matthias Storme, de juridische kruisvaarder in zijn niet aflatende strijd voor het behoud van dit bedreigde polderdorp waar enkelen dank zij het “beslist beleid” zich overigens verhingen.
Wat nu mijnheer de minister-president? Of beter ‘quid ?” in het geliefde Latijn van uw regeringspartner die zich sinds 2009 in een maagdelijk stilzwijgen hult ofschoon haar voltallige fractie in het Vlaamse parlement de bevraging voor het behoud van Doel als kunstdorp ondertekende (2) Is de nouveau CVP, oeps Cd&v arrivé? Nogmaals: wat nu?
De zinloze en illegale afbraak van dit stuk erfgoed is zowat de dapperste Vlaamse daad sinds het derde oud-strijdersbal van 11 juli 1305.

Op de foto zie je Fred Bervoets in actie tijdens KunstDoel-outside in 2009. Hij ondertekende met ‘Zorro was here’, ‘De vos was hier’. Hij had nog gelijk ook.
Met Doelse groeten.
Frank De Vos
(1) http://www.raadvst-consetat.be/?page=news&lang=nl&newsitem=100
(2) http://www.kunstdoel.net/nl/resultaten-bevraging-vlaamse-volksvertegenwoordigers

De foto is van Richard De Nul.