Ontmoetingen: “Van hier tot aan de brug” Johan Teirlinck

TEKST

maandag 31 december 2012 om 15:23 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 3586 maal bekeken.

Ontmoetingen: “Van hier tot aan de brug” Johan Teirlinck

“Dank zij deze dichtbundel hoef je niet te koken” hing ik op een A4 bij mijn bundels. Een marketingtrucje bedacht. Flauw natuurlijk. Ik weet het. Niettemin. Je weet maar nooit in deze tijden…
4 november 2012 op de Boekenbeurs, op stand 418 in hall 4, op enkele dure vierkante meters van acht kleine uitgevers die samenspannen om het onbetaalbare van hun stand te kunnen betalen.
Met twee aan een tafeltje, met onze geletterde waar voor de obligate signeersessie. Met een gulzig aquariumgevoel; twee vissen happend naar aandacht, die door voorbijgangers amper worden bekeken. Twee illustere onbekenden aan een tafeltje, gewapend met een blauwe balpen in de hoop op vele handtekeningen, op een verstuikte signeerpols die we niet zullen oplopen. Na een kwartier leggen we onze pen te rusten. 

Van mijn lotgenoot noch van zijn uitgeverij had ik ooit gehoord. Laat staan zij van mij. We keuvelen met zachte stem over het wel en wee van uitgeven en delen onze ervaringen over de boekenbeurs. Over Johan Teirlinck(°1960) hangt een glimmende minzaamheid. Hij studeerde Germaanse filologie en wijsbegeerte. Hij doceert ‘letterkunde’, ‘filosofie’, ‘thema’s uit de kunsten’ en ‘cultuur’ aan de Associatie K. Universiteit Leuven / School of Arts Luca te Brussel. Teirlinck publiceerde essays, gedichten, scenario’s voor kortfilms, en theaterteksten.
Eerder uit wellevendheid dan met een collegiaal gevoel koop ik zijn dichtbundel “Schitterend werk” en zijn roman “ Van hier tot aan de brug”. 

Thuis leg ik ze achteloos op de stapel: “Te lezen”. Op deze eerste plaats van mijn “ affaires en cours” staan vele zaken te drummen. Fout natuurlijk.
“ Van hier tot aan de brug” is sober, poëtisch proza. Het is een roman die in zeven delen werd opgebouwd.(1) Een hij en zij figuur –zonder- naam vertellen hun impressies over hun verleden en toekomst. Kil en beklijvend klinken de littekens in hun zoektocht om het gebeurde toe te naaien, te ordenen en een plaats te geven. De korte, heldere zinnen zonder een overdaad aan adjectieven “knacklauten”, hameren en zorgen voor een daverend staccato-effect. Indringend…Ook nu weer ben ik met mijn onhebbelijke gewoonte om opmerkelijke voorbeelden met potlood te onderlijnen na 50 blz gestopt:
 

-“Maak van mij je held, had ik eerst gedacht…De echte held van vandaag. Niet zoals weleer: een man uit één stuk. Maar een man uit vele stukken. En daarom geschikt. Want zo verwoest ben ik. Zo kaal en alleen… Deze held is een lafaard. Bedelt om medelijden omdat hij verzuimde in te grijpen.”
 

-“ Zij hield van sterven. Langzaam sterven. De jeugd nog in de hand. De frisse mond nog meegebracht. De borstjes hoog nog. Maar geen gebruik. Geen mogelijke toepassing van de handleiding. Als vreemde onbekende instrumenten sleurde zij met benen en ogen. Zij torste haar kruis en droeg het als een kruis”

-“Open de armen. Dans en zing. Laat alle doden in onze open armen lopen. En hun wereld fezelen. Of brullen. Laat ons hen omhelzen. En meenemen in ons leven. Stiekem. Zodat niemand het overdag kan zien.”
 

En zo zal Sodoma en Gomora, de Boekenbeurs niet vergaan.
Dank zij Marleen De Crée ontdekte ik er vorig jaar “Carta a mi madre” van de Argentijnse dichter Juan Gelman. Het werd vertaald door Stefaan Van Den Bremt en Guy Posson. 2012 werd het jaar “ Van hier tot aan de brug” van Johan Teirlinck, een boek dat ik in één ruk heb uitgelezen. Een revelatie ook. En zijn nieuwe roman “Helena in Pompeï” is in voorbereiding.

Frank De Vos

(1)Van hier tot aan de brug, Johan Teirlinck,150blz, DEYSTERE uitgeverij, ISBN 97890796666010
(2)Brief aan mijn moeder, Juan Gelman, 45blz, Uitgeverij P, ISBN 9789077757703