Crescendo continuo

TEKST

dinsdag 29 april 2008 om 14:47 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2190 maal bekeken.

Ik was ik,
een tong
verzoende je mond,
verbrandde een kus
met jou erbij

een kreetje van verrukking
liep te pletter op de hemel,
duizelde aarde
in geurbloem,
in krullende kleur
tuimelde verademde lucht in longen

woord verzwond en nacht
kleefde schamel aan tijd en ruimte
toen liefde de liefde aanriep
vuur met vuur bestreed
hunkerden schurende heupen,
hand in hand

eeuwigheid kon ons niet ontlopen
we wisten ons dichter
we wisten ons vroeger
vroeger dan al het andere
vroeger dan de eeuwen
die we fluisterden

jij was jij
jij was huid van mij
een adelaarsnest op besneeuwde toppen
blond verlangen
met mij erbij