Christian Signol, een Frans succesauteur. |
TEKST |
maandag 9 september 2013 om 13:14 uur. | Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 2623 maal bekeken.
Voor mijn werk was ik vele malen in Hong Kong. Elke morgen hing The South China Morning Post aan de deur van mijn hotelkamer. Ik stond altijd versteld van de rijke, wereldwijde berichtgeving, die dagelijks alle continenten bestrijkt. Willen we bij ons iets over Latijns Amerika of Azië lezen moet er in Peru al een paard met zeven ezelsoren worden geboren, in Bangladesh vierhonderd mensen hun grote teen verstuiken.
In zijn laatste Dagboeknotities stipte Henri-Floris Jespers eveneens aan dat illo tempore een journalist “ zich probleemloos kon veroorloven culturele artikels te publiceren die vandaag in de zelf geproclameerde kwaliteitskranten meteen geweigerd zouden worden wegens té highbrow ofte elitair. In een plaatselijke, provinciale krant kon dat destijds wél. (Dat was nota bene ook het geval voor andere Antwerpse dagbladen als Het Handelsblad, Gazet van Antwerpen of De Nieuwe Gazet.)”(1). Ook het literair gebeuren in de ons omringende landen zijn veelal een blinde vlek. Behoudens Angelsaksisch vertaald proza zijn Duitsland en andere landen omzeggens een Terra incognita. Frankrijk blijft dank zij Amélié Nothomb en Michel Houellebecq iets overeind. O fel gebekte, correcte critici van die beruchte Vlaamsche Naevelstaerderij. Hoe gretig strelen zij die navel, een gezelschapsspel van de grote uitgeverijen en de media…
Dank zij dichteres Christina Guirlande kwam ik in contact met het werk van de bij ons totaal onbekende Franse schrijver Christian Signol.( Quatre-Routes-du-Lot, 1947)
Naar aanleiding van onze gesprekken over Mensen achter de dijk, dat terecht als het meesterwerk van Filip De Pillecyn wordt beschouwd, schreef Christina me: “Net als het aangehaalde werk van Filip De Pillecyn staan de romans van Christian Signol ver boven de streekroman. Het thema van het werk van beide auteurs is universeel en van alle tijden: de verbondenheid van mens en natuur, (in deze werken zijn stroom en rivier echte personages), de machteloosheid tegenover het natuurgeweld , de karaktervolle personages, de angst en het gevecht om het bestaan, de strijd tegen uitbuiting en onrecht, maar ook het plichtsgevoel en het eenvoudige geluk.”
Tijdens mijn laatste bezoek aan mijn geliefde Languedoc vond ik in Le Somail in een prachtige boekenschuur aan het canal du midi , La rivière Espérance. (2)
Christian Signol studeerde Letteren en Rechten en debuteerde in 1984 met zijn roman Les Caillous bleus. In 1990 verscheen zijn trilogie: La Rivière Espérance, La Royaume de Fleuve en L’Ame de la Vallée.
Het is opmerkelijk dat er nog niets van deze auteur in het Nederlands werd vertaald. Hij is een succesauteur en van zijn romans worden er in Frankrijk jaarlijks tussen de 200.000 en de 400.000 exemplaren verkocht, meer dan Amélie Nothomb. Van ‘La Rivière Espérance’ gingen er, alleen al in Frankrijk, een miljoen exemplaren over de toonbank. Deze roman werd in twintig talen vertaald. Het boek werd eveneens verfilmd.
Christian Signol houdt zich ver van het Parijse mediacircus. Zo geeft hij geen televisie-interviews. Deze auteur blijft in zijn geboortestreek gepoot waar hij zich met herinneringen aan de lange juniavonden, de dauw, de geur van een houtvuur , de geluiden, de bomen enz die hem naar zijn jeugd terug voeren, wil omringen:’ C’est pourquoi, moi qui crois sincèrement que la sensation du bonheur est intimement liée à la sensation d’éternité, je n’ai jamais coupé le lien qui s’est noué dans mon enfance avec le monde naturel’.
In onze huidige tijd voelt hij zich onbehaaglijk en keer op keer botst hij met het leven dat “wordt gevuld met onbenulligheden, en dingen zonder enig belang die worden opgehemeld als levensnoodzakelijk’. Zowel in Trésors d’Enfance(3) als in Les vrais bonheurs (4) ontpopt hij zich met zijn lyrische pen als een missionaris die zijn lezers van de trivialiteit van de alledaagsheid wil genezen. Een auteur dus zonder een ‘open gulp’ zoals Guido Lauwaert een heldere ster aan ons literair firmament beschreef.(5)
Frank De Vos.
(1) http://mededelingen.over-blog.com/article-henri-floris-jespers-dagboeknotities-guy-vaes-119930961.html
(2) Christian Signol, La Rivière Espérance, Robert Laffont, 329blz ISBN 9782221067857
(3) Christian Signol, Trésors d’Enfance, France Loisirs-Paris, 92blz ISBN 2846943621
(4) Christian Signol, Les vrais bonheurs, Albin Michel, 209blz ISBN 9782226158512
(5) http://mededelingen.over-blog.com/article-tom-lanoye-moet-dringend-vermageren-119861897.html