Geen waan |
TEKST |
dinsdag 29 april 2008 om 15:12 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 4024 maal bekeken.
Geen waan, geen spat lauw bloed
geen narcis zal mijn echo laten
geen donsbed of ik weet me slapen
daar klinken wij helder, walsen balzalen vol
wij, een tekort aan teveel woorden
het steunbeen waar weemoed stokt
Beitelend aan mijn steen,
een hamer in rauwe handen,
keil ik splinters in clusters
op de breuklijnen van weleer
dan weer dartel,
dan weer doorwrongen
Niet langer dan vandaag,
niet langer dan morgen
is er ik en daarna niets meer.