Om uwentwil |
TEKST  
|
woensdag 10 februari 2016 om 13:59 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2122 maal bekeken.
Om uwentwil was Ich bin / rührt mich um deinetwillen., Rainer Maria Rilke Metamorfosen van tijd en licht aan het stille venster waaraan ik zit of aan tafel wanneer ik naar u kijk, steels, steeds plompverloren. Er zijn geen uren die me niet ontroeren Voor het warme ooit, voor ik mocht verdwalen in uw glans van ranke waterstralen was alles over, en zo voorheen. Om uwentwil vouw ik deze wij-zang open. Onverzadigd van lyriek, nog steeds destijds met een pen die in het praalgraf van vandaag geen aansluiting vindt, en ik voor u alleen in honing blijf dopen. Rust in mij ! Rust in mij de rust, de knusse zang van ons uitdijend land, de gerijpte woorden die ons toehoren. Bij het beeld ’L’abandon’ van Camille Claudel
