Emojipoëzie op Gedichtendag.

TEKST

zaterdag 21 januari 2017 om 15:37 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 3938 maal bekeken.

Emojipoëzie op Gedichtendag.

Een Insomnia in Grauw Groot, woordenloos en eentonig waarvoor het licht slapeloos naar het duister vlucht.               

Op woensdag 18 januari ontving ik de uitnodiging van Carl De Strycker van het Poëziecentrum: ‘’Beste dichter, Er bestaan zoveel mooie woorden om emoties te beschrijven. Woorden die vandaag vervangen worden door emoji’s. Dat vinden we spijtig. Daarom lanceren we (*) ter ere van Gedichtendag en Poëzieweek ‘emojipoëzie’: een emoji, vertaald in een gedicht.

We hebben 50 vooraanstaande dichters, schrijvers en woordenliefhebbers gevraagd om zo’n emoji te vertalen in een kort gedicht. U bent daar één van. Hebt u zin om de liefde voor het woord mee te verspreiden? Kies dan één of meerdere emoji’s uit de galerij in bijlage, schrijf er een gedicht voor (max. 100 karakters, inclusief spaties)…. Alvast heel erg bedankt voor uw inspiratie en inzending!

(*) We dat zijn: het LDV United team, het Poëziecentum, en Boek.be”

Carl De Strycker.

In deze tijden van emoji’s, getwitteratuur met oneliners en puberale communicatie, vond ik dit een mooi initiatief. Met ‘Een Insomnia in Grauw Groot, woordeloos en eentonig, waarvoor het licht slapeloos naar het duister vlucht.’, koos ik emoticon nr.50. Het refereert voor mij aan ‘De Schreeuw’ van Edvard Munch. Ik vond dit passend bij het bloedbad in Istanbul op 1.1.2017.

Frank De Vos