Lelievrouw |
TEKST |
woensdag 30 april 2008 om 10:39 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2785 maal bekeken.
Ergens ben je er
in je maliënkolder van gulzige bloemen
bedenk je dromerig
wat je denkt
En toch
noem ik je ranke slanke handen toegevouwen
de knipoog gesloten voor eigen gebruik
noem ik je een wingerd,
hinderlijk naar binnen geslingerd
Je laat op een rijtje
je ritme bekijken
je bent er stilleven gebleven
jij alleen, je moment in steen