Geschramde vrouw

TEKST

woensdag 30 april 2008 om 10:46 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2243 maal bekeken.

Ik zag hoe ze klotste tegen
mijn oever veilig water werd
er een meer verzon

hoe genaakbaar haar land wel was
maakbaar tussen dijk en den gewonnen

hoe haar aardsheid me vleide, ijverig
de schreeuw van pijn vervloog

hoe handen de avond verbranden
me vruchteloos plantte in
aangestampte aarde, een voetspoor van as

hoe ze als een feniks verrees
engelenvleugels om mijn schouders vereeuwigde

Daar stond ze
en wiegde mijn woorden week