Excisa III

TEKST

woensdag 16 december 2009 om 18:09 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3445 maal bekeken.

Van alle klank ontdaan worden woorden
wezen in stuitligging met wijwater ontbeend.

Barok o dood, o zo barok als een wierooktaal vol
God, potsierlijk en o zo mens verlaten. Bij een wake onder
beduimeld licht dat zich van vlees, bloed en slijm onthecht.

En jij, een kind, een rillend sneuvelwoord op een
steekkaart ontvleesd, in een ‘Obiit met gestameld Latijn
op een buitenbeense maat gelaten.