Sequenza, Marleen de Crée

TEKST

woensdag 6 maart 2013 om 10:36 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 2147 maal bekeken.

“Dit is geen gedicht, zo een keigoed gedicht, een knaller van een habbekrats, een kattenbel met stilistisch gevijlde beelden.
Dit is geen gedicht, GEEN SONNET, een armlastig wentelteefje, een leuk gezwelletje…”. 
                                                                    

                                                                                                                                             Met deze twee verzen begon “Dit is geen gedicht” waarmee ik ongewild op de verrukkelijke poëtische tenen van mijn voedstermoeder, Marleen de Crée ging staan. Tijdens het Tweede Europese Dichtkunstfestival in 2011 droeg ik het voor in de Permekebibliotheek te Antwerpen. Tijdens de pauze zocht Marleen me op en recht toe recht aan (ook deze verrukkelijkheid is haar zo eigen) wees ze ondertekenende snotneus verontwaardigd op de waarde van het sonnet.
O, euvele overmoed… met de mond vol spreekwoordelijke tanden, met rood aangelopen wangen, en een passend schapenlachje stond Franck-Le-Bel daar bedremmeld en verslagen. In de definitieve versie heb ik sonnet in “Dit is geen gedicht” dan ook wijselijk weggelaten…
Op vrijdag 15 maart 2013 wordt in mijn geliefde vaderland Den Hopsack, Sequenza voorgesteld. Het is een tweetalige bloemlezing (Nederlands-Engels) die is samengesteld met zeven maal vijf gedichten die uit haar markante bundels zoals Brieven aan Plinius I&II, Bloedspiegel, Vita vita, Sibylla, Hinkelspel, Het is niet de Lava en Over en Weer werden geplukt.

Ik vond het gepast om Sequenza op de toetsen van een piano te fotograferen.Want naast thema’s als liefde, natuur en haar maatschappelijke betrokkenheid (o.a in haar gedicht Buchenwald) wordt de poetica van Marleen de Crée opvallend door muziek gekleurd. Zo is de titel van deze bundel ontleend aan de gelijknamige muziekcyclus van de Italiaanse componist Luciano Berio. Het is dus niet verwonderlijk dat ze veelvuldig gebruikt maakt van muziektermen of zoals in haar gedicht Si more sonando verwijst naar de uitvoering door Marco Beasly van Homo fugit velut ombra, een zeventiende-eeuwse meesterwerk van Stefano Landi opgenomen door het ensemble L’arpeggiata o.l.v. Christina Pluhar.
Tijdens de voorstelling van haar bundel op 15 maart zal grootmeester Vlad Weverbergh op zijn klarinet een Sequenza van Berio uitvoeren. Als nederige bekeerling mag ik naast enkele van mijn Quirilianliedjes onderstaand sonnet van haar voordragen. Ontdaan van elk rijmend harnas is het een mooi, vlot en beeldrijk geschreven voorbeeld van een dichtvorm die Marleen de Crée zo meesterlijk beheerst.                                                                           

laat ooit ons sterven zijn als bellen blazen,
met efemere schijnsels van een onbekende vlucht.
met witte duiven en stemmen die verdwijnen.
een vochtig praten tot aan de rand gevuld.

de adem in een achterstallig hijgen,
bewasemd met een glans van spijt.
het goud geteld met onbelemmerd zwijgen
en liefde in het teken van het krijt.

ik sterf geduldig in een waas van dromen
en dierbaarheid ligt in mijn hand,
als waaier voor de hitte die zal komen.

de duiven drijven teder in de lucht
en in de takken van de laatste bomen.
ik heb je lief, mijn warmte is niet opgebrand.
Uit Brieven aan Plinius I                                                                                                            
Sequenza biedt een mooi overzicht van haar poëtisch werk en de gedichten werden zoals altijd voortreffelijk vertaald door de perfect meertalige dichteres, Annmarie Sauer.
Frank De Vos                                                                                                                            
Marleen de Crée, Sequenza, 100 blz. world internet books ISBN 9783842341449 14.80€