No dice
In de barspiegel ontwaart hij
z’n bleke martelaarsgelaat
met alleen een sigaret
die aan z’n lippen hangt
Hij stelt zich tot doel
nog binnen dit tijdsbestek
een vork in de weg te nemen
met een mespunt moed
De ochtend daarop
echter geen kleine vrouwlepel
maar alleen aan tafel
met een al even houten kop
© Vincent Van Gelder
De schaal van Digther
literair e-zine
maandag 18 maart 2024
No dice - Vincent Van Gelder
zondag 17 maart 2024
Dikke boom - Aangetroffen gedicht van Bert Bevers
Aangetroffen gedichten in het straatbeeld
(en elders in de wereld) (10)
'Dikke boom' van Bert Bevers
Dikke boom
Blijven gaat jou net zo makkelijk
af als het zwijgen een stomme.
Jij ziet, jij ziet wat wij niet zien
maar houdt je van den domme.
Er kuierden tal van geslachten rond
deze stam die slechts naar grond verlangt
en licht en ruimte en jij, jij weet dat
heel de wereld aan jouw wortels hangt.
Het gedicht bevindt zich, en kan dus permanent aangetroffen worden, op het Gouvernementsplein in Bergen op Zoom
Zie ook dit bericht op Cubra.nl.
donderdag 14 maart 2024
Twee gedichten van Emmanuel Moses, vertaald door Maarten Embrechts
Er schuilt grote poëzie in het afscheidnemen
De poëzie van een stille avond, van een weg zonder einde
Schaduw schuift tussen blauwe bomen
Geen bries ontsiert de ingehouden tijd
In de verte vliegt een vogel weg
Zij die verloren lopen weten nog niet
Dat hun zware en aarzelende tred niets weg heeft van een verlies
Dat uit hun stappen op de harde grond
Een lichtend sieraad ontstaat
Dat zich uitstrekt tot achter de horizon.
© Emmanuel Moses
(Vertaling: © Maarten Embrechts)
Het origineel:
Il y a une grande poésie dans les adieux
La poésie du soir silencieux, du chemin à perte de vue
Une ombre glisse entre les arbres bleus
Pas un souffle ne dépare l’heure arrêtée
Au loin un oiseau s’envole
Ceux qui se perdent ne savent pas encore
Que leur pas lourd et hésitant n’a rien d’une défaite
Qu’il sourd de leur foulée sur le sol dur
Une lumière de joyau
Qui s’étend jusqu’après l’horizon.
© Emmanuel Moses
.../...
Als je een gedicht leest
Luister dan naar zijn stilte
Soms is hij zwakjes soms heel helder
Luister naar de wind die erin schuilt
Hij zal je misschien terug doen denken
Aan de wind van oude profetieën
Luister ook naar de wanhoop die in hem woedt
En vergeet vooral niet te luisteren
Naar de vraag die hij aan de mens stelt
Een vraag die geen antwoord tot rust kan brengen.
© Emmanuel Moses
(Vertaling © Maarten Embrechts)
Het origineel:
Quand vous lisez un poème
Écoutez son silence
Parfois ténu parfois sonore
Écoutez le vent à travers lui
Il vous rappellera peut-être
Le vent des prophéties d’antan
Écoutez aussi le désespoir dont il brûle
Et surtout n’oubliez pas d’écouter en lui
La question posée à l’homme
Une question que nulle réponse peut apaiser.
© Emmanuel Moses
Emmanuel Moses-foto Maarten Embrechts |
Emmanuel Moses op Wikipedia
Maarten Embrechts op Poëzie-Centraal
woensdag 13 maart 2024
Een gesprek met Alain Delmotte in Poëziekrant
In het nieuwste nummer van Poëziekrant (Nr 2/2024 -maart-april 2024) staat een uitstekend interview van Dirk De Geest met Digther-redacteur van de eerste uren en VVL-voorzitter Alain Delmotte. Dit naar aanleiding van het recente verschijnen van zijn lijvige “Elementen van Warhoofdigheid. Een keuze uit de prozagedichten 1995-2022”. (Uitgeverij P)
Over het prozagedicht en over zijn eigen dichterschap zegt Delmotte onder meer:
“Met dit nieuwe boek probeerde ik, zowel voor mezelf als voor de lezer, duidelijkheid te creëren over wat mij motiveert. Ik koos daarom voor een totaal nieuwe ordening van de gedichten. Dat ik enkel uit mijn prozagedichten een selectie maakte, hangt samen met het feit dat ik pas met het prozagedicht mijn eigen stem heb gevonden. Ik verloochen mijn eerste bundels niet, maar ik herken er mij niet meer in.
Je mag je overigens niet blindstaren op het formele gegeven van het ‘prozagedicht’. Iedere dichter zoekt zijn eigen plaats in het materiaal (de taal) dat hij hanteert. Hij is op zoek naar een hem typerende schriftuur. Het ‘prozagedicht’ is daarbij maar één mogelijkheid, geen doel op zich."
Maar uiteraard komen in het interview met een rasdichter als Alain nog een flink aantal andere dingen aan bod.
"Ik kom niet tot een totaaltekst" - Een gesprek met Alain Delmotte
Poëziekrant, nr 2/2024-maart-april, pag.24-26
"Elementen van Warhoofdigheid" - Uitgeverij P |
Poëziekrant 2/2024 - pag 24-25 |
Poëziekrant 2/2024 - pag 26 |
dinsdag 12 maart 2024
Memento, meerstemmig woordkunstenfestival in Kortrijk - Editie 2024
Komend weekend staat in Kortrijk zowat alles in het teken van het woordfestijn "Memento, een meerstemmig woordkunstenfestival", editie 2024.
Memento is een initiatief van 'Letterzetter Kortrijk' en maakt, geloof ons vrij, zijn woord- en andere missies telkens weer helemaal waar. Een greep uit de namen van wie er dit jaar allemaal te horen en te zien zal zijn:
Erwin Mortier, Tiemen Hiemstra, Maria Barnas, Oerhert van Astrid Haerens (binnen Jazzlab), Annelies Verbeke, Simone Atangana Bekono, Meredith Greer, Zindzi Tillot, Charlotte Van den Broeck, Hannah Chris Lomans en Nele Buyst en Donald Niedekker. Er zijn ook expo's met werk van o.m. Caro Van Thuyne, Maarten Inghels, J.V. Neylen en tal van andere auteurs en kunstenaars.
En "Roering" is er bovendien en al van voor er begonnen wordt in overvloed:
"Ruim voor Memento Festival van start gaat, is en was die er al. Op de thuispagina krijg je de kans om al betrokkenheid op te bouwen met de makers die toewerken naar het festival. Deze kunstenaars (collectieven) ontwikkelen interventies, installaties, publicaties of ontmoeten elkaar in werkateliers. Ze lanceren open calls en zetten met burgers projecten op. Hier delen ze hun ervaringen. Je krijgt zo - als bezoeker van het festival - een unieke kijk op het creatieproces."
Voor het volledige programma verwijzen we graag naar de festivalsite:
https://www.mementowoordfestival.be/
maandag 11 maart 2024
Het boekje van de dichter - Tania Verhelst
In de reeks "Het boekje van de dichter", vandaag het notitie- en schetsboekje van Tania Verhelst.
Tania Verhelst pendelt graag tussen woord en beeld. Ze publiceerde ondertussen bij uitgeverij De Zeef twee dichtbundels: 'Twee helften' en 'U kunt uw lichaam hier achterlaten'. Voorts verschenen gedichten van haar in een flink aantal literaire tijdschriften. Ook staat ze graag op een podium, zowel om live te tekenen als om haar poëzie voor te dragen. Tania maakt deel uit van het dichterscollectief Obsidiaan en was stadsdichter van Brugge.
Nog veel meer info vind je op haar website.
Voor de aardigheid kun je alle "boekjes van de dichter" nog 's nakijken via dit verzamel-label.
zondag 10 maart 2024
de campagne - roel richelieu van londersele
Aangetroffen gedichten in het straatbeeld
(en elders in de wereld) (9)
'de campagne' van roel richelieu van londersele
de campagne
Gedicht bij de bronzen sculptuur van Marf
"noeit mee twieen. wriee weinig alliene, ten minste mee drij^n"
we wandelen buiten de aarde
van omheining naar omheining
hier kennen de maanden elkaar, verandert
er niets, want we zijn voor altijd samen
de bomen schikken zich naar de wind
en staan te lezen bij de vijver
wij leggen onze woorden op het water
wachten of ze naar iemand varen
zonder gezicht spreken we elkaar toe
in dit kleine halfrond van de heer
we kennen het web en zijn redenen
misschien moeten we bij een mens blijven haperen
om geluid te maken en onszelf te herstellen
we wandelen. wat gaan we uit de weg?
© roel richelieu van londersele 2003
Eerste Gentse stadsdichter
Gisteren 9/3/2024 aangetroffen aan de muur van het cultuurcentrum "De Campagne" in Drongen waar de nieuwe dichtbundel "Verstrengelingen" van Jan M. Meier werd voorgesteld.
Zie ook de notitie: Poëzie op straat op de site van Roel Richelieu:
"Gedicht geschreven bij drie bronzen beelden van Marf, het gedicht staat
in arduin op de muur van De Campagne, het cultureel centrum van Drongen.
Dit idyllisch domein was vroeger het buitenverblijf van de abdij. De
religieuzen mochten alleen per drie van de abdij naar hun bezinningsoord
De Campagne wandelen. Alleen konden ze een vrouw tegenkomen, met twee kon een
homorelatie ontstaan daarom moesten ze veiligheidshalve steeds met drie
wandelen."
zondag 3 maart 2024
Verbeelding - Piet Brak
Aangetroffen gedichten in het straatbeeld (en elders in de wereld) (8)
Verbeelding van Piet Brak
Het gedicht 'Verbeelding' van Piet Brak bevindt zich in Stekene (thv het kruispunt Kaaistraat - Spoorzate) en maakt deel uit van het project "Stekene, verleid door poëzie".
Verbeelding
vandaag kneep ik de zon in haar dikke billen
want ik weende alsmaardoor
om die vette gans in mijn handen;
en mijn hart een loden bol had ik verloren,
toevallig in de warme huifkar van de verte.
vreemd, mijn vrouw vond toen de stilte uit, opeens
en werd groen van ijver tot in haar malse schoot.
daarom ben ik geboren ter hoogte van de borsten
uit ongeduld.
© Piet Brak
vrijdag 1 maart 2024
alledaagse magie - Haliastur
alledaagse magie
We kunnen op weg gaan zonder doel
onze verlangens slijpen tot ze diep in de aarde dringen
en rust vinden ver van de veelte
in het leven, we kunnen dromen
van belangwekkende ontdekkingen
en dagelijks in de file staan,
er blijft altijd een rest hangen
een geur een schaduw,
we kunnen vlinders vangen voor ontbijt
tot steen geworden in de duisternis blijven
een vingerwijzing voor wie nog loopt te zoeken,
we kunnen verdwijnen en
we zullen.
© Haliastur
Haliastur debuteerde recent in de Express-Scheurkalender
2024 van de Sprekende ezels waarin 6 gedichten werden opgenomen.
De sprekende ezels-Scheurkalender 2024
donderdag 29 februari 2024
wegen - Haliastur
wegen
(naar r. frost)
Van alle wegen maar één
die zich voor me opent, het gras nat,
nog niet betreden, het lover
drupt een onbestemde groet.
Van alle wegen maar één,
perspectief en antecedent aaneen,
die nog verborgen in het troebelste
verschiet een betere bestemming zoekt.
Hier sta ik voor het eerst en laatst.
De roestige sleutel van mijn herinnering
knarst in het onwillige slot.
Eén weg en geen pad ernaast.
© Haliastur
Haliastur debuteerde recent in de Express-Scheurkalender
2024 van de Sprekende ezels waarin 6 gedichten werden opgenomen.
De sprekende ezels-Scheurkalender 2024
woensdag 28 februari 2024
de volgende - Haliastur
de volgende
De volgende ronde zou de onze zijn. Wijdbeens
veegden we onze moed bijeen joegen onszelf aan.
We brachten overleg in het gevecht. Wie met ons
stond kon van één ding overtuigd zijn: we vulden
onze vingers met overtuiging en wezen hen aan.
Er bleef genoeg over om van te leven. Vrees
leefde in onze ogen maar bleef onherkenbaar.
Walsjes draaien. Praatjes altijd praatjes maken.
Van vergezichten hadden we geen last. De grond
brandde in een tunnel onder onze voeten. Lucht
bleef een hemels geschenk. De wezels vertrokken.
Alle dieren gingen heen. We bleven trots alleen.
© Haliastur
Haliastur debuteerde recent in de Express-Scheurkalender
2024 van de Sprekende ezels waarin 6 gedichten werden opgenomen.
De sprekende ezels-Scheurkalender 2024
dinsdag 27 februari 2024
een dag - Haliastur
een dag
Op een dag stellen we vast dat een eeuw
ook niet meer is dan een korrel in de
uitgestrekte zee. Die dag zul je me vragen
wat de werkelijkheid is, welk uitzicht
bekend. En ik zal het niet weten
maar wijs je de huizen waar we leefden
de paden doorheen de bossen waar we
ademden, de vertes die eerst onbekend
onze dagelijkse verlangens vulden.
Dat we elkaar verhalen vertellen elke dag
en onze onschuld met open handen
aanvaarden. Dat we geduld oefenen
in het ver weg zijn en nog de muren
van het huis herkennen. Dat we
om niet vergeten te worden levend blijven
tot het eind.
© Haliastur
Haliastur debuteerde recent in de Express-Scheurkalender
2024 van de Sprekende ezels waarin 6 gedichten werden opgenomen.
De sprekende ezels-Scheurkalender 2024
zondag 25 februari 2024
Poëzie van Rien Vroegindeweij
Aangetroffen gedichten in het straatbeeld (en elders in de wereld) (7)
Poëzie van Rien Vroegindeweij
Het gedicht 'Poëzie' van de Nederlandse dichter werd aangetroffen op, en in het raam van de Bibliotheek van Tielt.
Foto: Paul Rigolle |
Poëzie
Poëzie is voor mij het verhaal
Dat men mij vroeger vertelde
Van een man die op zijn zolder
Een vliegtuig van beton gebouwd had
En trots tegen iedereen zei
Dat het wel kon vliegen
Maar niet door het dakraam kon
© Rien Vroegindeweij (1944)
vrijdag 23 februari 2024
Dwalen tussen water en wind
Jet Marchau bespreekt 'Bloedzang' van Caro Van Thuyne
Beter dan die quote kan ik ‘Bloedzang’ van Caro Van Thuyne niet samenvatten. Hoewel, mijn exemplaar staat vol potloodstrepen en ik verdwaal in al mijn notities…stof genoeg voor vele titels als inleiding.
Vele keren vraagt ze zich af waarom ze dit zeer individuele boek schrijft . Het antwoord is simpel: ‘Omdat ik van je hou m’ma’.
© Jet Marchau
Deze recensie verscheen eerder ook op de FB-pagina's van Jet Marchau en 'Brugge Leest'.
donderdag 22 februari 2024
Antwerpen - Ina Stabergh
Antwerpen
Uit het nieuwe boek 'In het oog van de stilte: een parel' van Ina Stabergh
Zo verworden was de stad.
De stad van Rubens nog vóór hij geboren was.
De stad met de smalle straten,
waar het afval van paarden en mensen lag te stinken.
Waar kippen vrij rondliepen op zoek naar eten.
Waar men elke avond borstelde voor eigen deur.
Herkauwend ging slapen met een hoofd vol zorgen
en handen die in dromen gehuld naast hen lagen.
Wie wou, kon werken in de weiden en wijngaarden
buiten de ringmuren van de stad.
Als keukengerei hadden zij een deegrol, messen en kookpotten.
Als eten brood, water en planten van het veld.
Om alles te zoeten of te kruiden brachten zeevaarders
uit pas ontdekte landen suiker, zout en peper mee.
De rijken kochten wat ze wilden,
de armen raapten geduldig de kruimels op.
Tot op een dag voor iedereen
de aardappels van Mexico uit de hemel vielen.
De stad kreeg weer adem.
© Ina Stabergh
Uit 'In het oog van de stilte: een parel', het nieuwe boek van Ina Stabergh dat op zaterdag 2 maart 2024 wordt voorgesteld in de Bibliotheek van Bekkevoort.
Meer info over de voorstelling via dit FB-bericht van de VVL.
'In het oog van de stilte: een parel' is een uitgave van Uitgeverij Les Iles.
woensdag 21 februari 2024
Schilders en Schrijvers - Ina Stabergh
Schilders en schrijvers
Uit het nieuwe boek 'In het oog van de stilte: een parel' van Ina Stabergh
Kijkend naar de plaatsen, de dingen, de geuren
en kleuren uit hun geboortestreek,
gemengd met ervaringen,
zo spiegelen woord- en andere schilders
hun verlangen op papier of linnen
als schaduwen van het tegenbeeld.
Tijdens ogenblikken vol balsem,
wierook en saffraan,
uit die andere wereld ontvangen,
danken zij met zoetigheid
vorsten en al wie belangrijk is.
Soms zijn schilders zieners,
zoals muzikanten noten plukken
en beeldhouwers beelden vormen
uit wit en donker marmer,
zo schilderen en bouwen schrijvers
met woorden een levensverhaal.
© Ina Stabergh
Uit 'In het oog van de stilte: een parel', het nieuwe boek van Ina Stabergh dat op zaterdag 2 maart 2024 wordt voorgesteld in de Bibliotheek van Bekkevoort.
Meer info over de voorstelling via dit FB-bericht van de VVL.
'In het oog van de stilte: een parel' is een uitgave van Uitgeverij Les Iles.
dinsdag 20 februari 2024
Peter Paul Rubens - Ina Stabergh
Peter Paul Rubens (een fragment)
Uit: In het oog van de stilte: een parel - het nieuwe boek van Ina Stabergh
De koets stond klaar. Maria Pypelinckx en haar drie kinderen zouden weggaan uit Keulen en terug naar Antwerpen rijden. In 1589 had zij van het stadsbestuur de toelating gekregen om zich met haar kinderen weer in de stad te vestigen. Tegen de kinderen had zij gezegd dat hun vader al een jaar eerder vertrokken was om er zijn ambt van advocaat verder te zetten en indien mogelijk zijn schepenambt weer op te nemen.
Het was niet erg verstandig om uit Antwerpen te vertrekken nadat burgemeester Van Stralen in Vilvoorde was onthoofd. Zij waren immers heel verdraagzaam tegenover alle godsdiensten. Bovendien kon Jan Rubens veranderen van godsdienst naargelang de omstandigheden. Zo was hij calvinist in Antwerpen omdat het de toekomst leek, katholiek in Keulen en lutheraan in Siegen uit angst voor de gereformeerde familie Nassau die Siegen onder haar bezittingen telde.
En toch was er iets gebeurd en was Jan niet meer thuis gekomen.
Jan was ‘verongelukt’, door boeven overvallen en begraven in een dorp in de Kempen, had moeder Rubens aan de kinderen verteld. Zij wou hen niet opzadelen met de gevolgen van het grillige leven van hun vader. Ze hadden samen geweend en een afscheidstekst geschreven.
Maar niet lang daarna had Philip, de oudste zoon, horen vertellen dat zijn vader niet naar Antwerpen was vertrokken, maar in Siegen in de gevangenis zat. Hij zou Anna, de vrouw van Willem van Oranje, verleid hebben. Al van in Antwerpen was hij een graag geziene gast bij de prinselijke familie. Er werd zelfs gefluisterd dat Anna en Jan samen een zoon hadden.
Tijdens het inpakken voor de grote trek vond Peter Paul, de jongste Rubens, brieven in het handschrift van zijn moeder aan hun vader gericht. Toen hij die aan zijn oudere zus liet zien, vertelde Blandina hem het verhaal van Anna Van Saksen en hoe hun moeder al haar bezittingen aan het hof schonk om haar man van de doodstraf te redden.
© Ina Stabergh
Uit 'In het oog van de stilte: een parel', het nieuwe boek van Ina Stabergh dat op zaterdag 2 maart 2024 wordt voorgesteld in de Bibliotheek van Bekkevoort.
Meer info over de voorstelling via dit FB-bericht van de VVL.
'In het oog van de stilte: een parel' is een uitgave van Uitgeverij Les Iles.