Pluralis majestatis

TEKST

dinsdag 29 april 2008 om 14:02 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 1999 maal bekeken.

Ik,
Ik ben al lang versleten
een windhoos nam me mee

Maar wij zijn er
nog af en toe
met een man of negen
dat is praktisch, plechtig
voor ons statig meervoud

Klokvast rimpelen we wat, we lopen
met de jaren wat te raffelen
we dichten ons tot weldaad
vele goede dingen toe
zo groeten we elkaar gepast
met leuke woordjes

Bij ons gaan we netjes op de koffie
laten het laatste koekje op de schaal
begerig in de ogen kijken

We sakkeren dan onze Goden uit de hemel
de rijstpap met gouden lepels
we slijpen ons gebit
we steken elkaar een tandje toe

We krijgen soms de pleuris van dat pluralis
het is niet handig bij het buiten gaan
bij de deur is het dan drummen geblazen

Maar kom,
met deze gemeenschap
valt best te leven