Gouden vrouw

TEKST

dinsdag 29 april 2008 om 14:46 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2185 maal bekeken.

met een stem van goud,
resten van harpen, de blauwe aureolen
riep zij woorden
in taaldaden ontsteend

(ik herinner me vloeibaar)

hoe zegellak verbrak,
de sloten sprongen
in een weerlicht
vuur het water bluste

hoe een engel in vermiljoen
met wierook, myrhe in mijn pen,
mijn kind, ontsliep

hoe hoop de brakke nevel ontsluierde,
in het tegenlicht van de wind
weelderig tot me sprak