Taalgebed |
TEKST |
dinsdag 29 april 2008 om 14:46 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2192 maal bekeken.
Laat mij me herinneren, jij vreemde engel
de namen om te noemen.
woorden van een zijden stilte
ver voor gezucht, gekuch, gegrom
verleden verloste, in verstaanbare klanken
verbrande als een kaars tussen
licht en lucht
- rust in mij
rust mij uit -
spalk mijn stem
overwoeker mijn botten in scharlaken rood
beeldhouw mij tot bloedens toe
tot een waardige winter
ijselijk, puur
in de schaduw van een metafoor
leef mij,
leef mij uit
en
leg me verder,
leg me uit.