Aan avonddraden

TEKST

maandag 30 mei 2016 om 13:08 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3296 maal bekeken.

Aan avonddraden

Schrijvenderwijs was ik ingeslapen, schrijvenderwijs werd ik wakker bij nacht omdat er woorden stonden te blaten onder het open raam waar ik lag. Guillaune van der Graft

En mijmerend nu aan avonddraden nog vrij van de nacht

weet ik mij reeds met woorden in een wit gedicht weggeslikt.

Met schroom en deemoed weet ik mij bevangen; 

een zoon, steeds geweest, steeds weer opgestaan.

Een kinderloos kind zonder evenknie, starend naar

een gapend gat met het Zonder en het Niets,

met het zwijgen van het Grote Voorbije nabij dat aan een vader

knaagt, huivert, beeft, in afgemeten tijd de stilte meet.