Van op je dijk

TEKST

vrijdag 21 augustus 2009 om 09:46 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 4268 maal bekeken.

Nog vlug een kus gedrukt op je laaiende
melkweg op grasgroene poten, vogels
zwieren af en aan, voorbijkijkende boten.

Doelloos vallen ogen uit hun kassen
dit dorp herfst in zijn woord,
wilde jachthorens briesen hun blauwdruk,
de polder schreeuwt zich dakloos.

Gehavend lijf van mij, ik til je in verzen.
Je staketsel wieg ik warm,
het water in je monding tot een gedicht.

Geen blad schrijf ik monddood, ik blijf
je oprapen. Als een trillende speer plant
ik je in elke zin.